Imagin Zayn cz.26

Stali wpatrując się w siebie,jakby czas się zatrzymał, nie liczyło się absolutnie nic...tylko oni...

Koncert już dawno dobiegł końca,Liam i Sam poszli do domu, a my zostaliśmy.... zbyt wiele się wydarzyło, by teraz tak po prostu wrócić do domu. Dużo ze sobą rozmawialiśmy, w zasadzie o wszystkim, a ja czułam się, jak ładnych parę lat temu. Ta chwila była cudowna, chciałam, żeby trwała wieki, dochodziła już 2 w  nocy, a my po prostu siedzieliśmy na murku przed areną i mieliśmy totalnie gdzieś to, że robi się coraz chłodniej, a z nieba lecą coraz większe krople deszczu.
- Pamiętasz, jak zapytałem ci się kiedyś, jaki jest twój wymarzony pocałunek ?
- Odpowiedziałam, że w deszczu - uśmiechnęłam się, zadzierając głowę do góry i wpatrując się w niebo.
- Wymarzona sceneria - uśmiechnął się i zamknął mnie w objęciach.
- Kocham cię - szepnęłam,a Zayn zamknął mi usta pocałunkiem... Rany, jak ten gościu całuje, normalnie zwala z nóg za każdym razem.
 -Cholerny deszcz- wyszeptał, opierając o siebie nasze czoła. Czułam jego ciepły oddech, który owiewał moje policzki,wywołując przyjemne dreszcze
- Mi tam nie przeszkadza - uśmiechnęłam się dotykając dłonią jego policzka. Zayn wtulił się w nią, nie spuszczając ze mnie wzroku
- Jesteś cudowna. Zdajesz sobie sprawę, że ja już nigdy nie pozwolę ci odejść?
- Zrób wszystko, by mnie przy sobie zatrzymać, a ja nigdy cię nie zostawię, Zayn.
- A Jack ? - spuściłam wzrok, czując na sobie wyczekujące spojrzenie Zayna
- Gdyby to uczucie, które połączyło mnie z Jackiem było prawdziwe i szczere, nie byłoby mnie tu. Oszukiwałam sama siebie i wmawiałam sobie, że wszystko jest ok,że bardzo dobrze mi bez ciebie i Jack potrafi mi ciebie zastąpić... w gruncie rzeczy, dziura w moim sercu była zbyt wielka, by mógł mi załatać ją w całości... To potrafi tylko jedna osoba... Ty, tylko ty, Zayn - dużo kosztowało mnie, by w końcu postawić kawę na ławę  i oddać mu swoje serce na tacy... ponownie
- Dasz mi tę ostatnią szansę ?
- Ostatnią, Malik, ostatnią - zaśmiałam się i nagle poczułam jak Zayn mnie unosi i obkręca wokół własnej osi.
- To najpiękniejsza noc w moim życiu!!!! - krzyknął,
- Puść mnie wariacie i nie krzycz, bo jest cisza nocna ! - zaśmiałam się.
Mimo ciemności widziałam w jego oczach te cudowne iskierki, które po latach znowu się w nich znalazły.
- Kocham cię, Mandy
- Wiem,a teraz mnie puść, mam lęk wysokości - powiedziałam z uśmiechem,zanurzając dłonie w jego kruczoczarnych włosach.
- Pojedziemy do mnie ?
- Chcesz, żeby noc była jeszcze piękniejsza ? - wybuchnęłam śmiechem
- Do niczego nie będę cię zmuszał, dobrze o tym wiesz. Znasz mnie
- Wiem, kochanie... ale... tak się składa, że ja też tego chcę. - uśmiechnęłam się i musnęłam jego pełne usta
- Chyba nigdy nie przestaniesz mnie zaskakiwać - mówiąc to znowu wziął mnie na ręce i biegnąc zaniósł mnie do swojego auta.

Po kilku minutach znaleźliśmy się w jego willi.
- Znowu zmieniłeś wystrój ? - zapytałam rozglądając się po wnętrzu
- Wczoraj była tu ekipa remontowa, która zmieniła kolor ścian w willi no i przywieźli nowe meble do sypialni.
- Do sypialni ?
- Liczyłem na to, że ktoś  w końcu do niej zawita. - uśmiechnął się kładąc ręce na mojej talli i przybliżając mnie do siebie. Przyglądał mi się, jego brązowe oczy znowu mnie hipnotyzowały, sprawiały, że w nich tonęłam . Jego gorące usta po raz kolejny zetknęły się z moją skórą, wywołując na niej gęsią skórkę. Całował mnie schodząc z pocałunkami coraz niżej. Wplotłam swoje palce w jego zmierzwioną włosy po raz kolejny. Uwielbiałam to robić.  Przeczesywałam dłonią pojedyncze kosmyki jego dłuższych włosów. Słyszałam jak bije mu serce,  z każdą sekundą coraz  mocniej.
Zachowywaliśmy się jak stęskniona  sobą para dwójki zagubionych w swoim życiu ludzi,  której do szczęścia brakuje tylko swojej bliskości. Zayn czule muskał moje usta, a następnie wziął mnie na ręce i usiadł na kanapie trzymając mnie na kolanach. Jego dłonie w przyjemny sposób działały na moje ciało. W końcu się od siebie oderwaliśmy, próbując złapać oddech.
- Kocham cię
- Już to mówiłeś - przewróciłam zabawnie oczami
- I będę to powtarzał do końca
- Obiecujesz ?
- Oczywiście
- Wiesz... dość odważna deklaracja
- Nigdy nie przestałem cię kochać, Mandy, a moje życie bez ciebie było totalnie bez sensu. Może to się wydaje banalne, ale naprawdę tak było. Nie potrafiłem znaleźć sobie miejsca,a teraz w końcu cię mam i nie będę już takim głupkiem, jakim wtedy byłem. Nauczka na całe życie, skarbie.
- Kocham cię - wtuliłam się do niego mocniej i narkotyzowałam się jego cudownym zapachem.
- Jesteś jedyną osobą na świecie, od której pragnę to słyszeć codziennie
- Dobrze wiedzieć.


Przy butelce dobrego wina spędziliśmy błogo czas, wygłupiając się niczym małe dzieci. Ta chwila przypomniała mi, jak bardzo brakowało mi jego bliskości, ciepła, uśmiechu, dźwięcznego śmiechu i ciepłego oddechu, śmiesznych historyjek i żartów. Cudownie jest, gdy to, co roiło się w naszych głowach staje się niezwykłą rzeczywistością. On, był tu, był przy mnie, czarował mnie swoim uśmiechem i sprawiał, że uśmiechałam się jak wariatka. Jest dla mnie jak narkotyk, bez którego życie było naprawdę ciężkie. Teraz mam go i choćby nie wiem co zrobię wszystko, by nam się udało.
W chwili, gdy wylądowaliśmy w jego sypialni, nie liczyło się nic. Wiedziałam, że pragnę tego najbardziej na świecie. Myślami wróciłam jednak do Jacka, którego z pewnością zrani moje zachowanie, ale.... co poradzić na to, że tak naprawdę przy Zaynie jestem naprawdę szczęśliwa. Czy można mnie potępiać za to, że zwyczajnie się pogubiłam w swoich uczuciach, że tak naprawdę nie wiedziałam, czego pragnę i kogo pragnę ? Mam nadzieję, że zostanie mi to wszystko wybaczone. W końcu działam zgodnie ze swoim sercem, mimo iż głęboko w sercu czułam żal do siebie o to, że zraniłam faceta, który okazał mi tyle uczucia i dobrego serca... ale ta miłość nie przetrwałaby próby czasu... bo kocham tylko Zayna... jestem tego pewna w stu procentach, jak niczego innego.


Obudziłam się w objęciach Zayna i czułam się błogo jak nigdy. Uśmiechnęłam się sama do siebie widząc rozmierzwioną czuprynę Zayna i jego uroczą, zaryzykowałabym pojęcie anielską twarz.
Jeszcze nigdy nie byłam taka szczęśliwa !! Nigdy ! Nareszcie wszystko się układa !

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Witajcie moi kochani! Nie wiem, w jaki sposób mam was przeprosić . Naprawdę bardzo mi głupio i przykro, że przez tak długi okres nic nie pojawiło się na moim blogu, co jest powodem braku czasu. Mam gorący okres w liceum i nawet ucząc się po nocach nieraz nie wyrabiam :/ Mam mnóstwo nauki, ale staram się pisać w wolnych chwilach, bo jesteście dla mnie naprawdę bardzo ważni ! Dzięki wam, moja samoocena podskakuje z dnia na dzień . Uwielbiam czytać wasze komentarze i wzruszyło mnie też to, że się o mnie martwicie ( dziękuję Anonimku :**) i przepraszam, że nie dałam żadnego znaku życia. Mam nadzieję, że mi wybaczycie i że rozdział się podoba :D
POZDRAWIAM I KOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCHAM WAS !!! <33333